Groen gas uit hogedrukvergisting

Impressie.
Impressie.
Foto: © Bareau

AMELAND – Het Heerenveense bedrijf Bareau gaat met een innovatieve vergistingstechniek de grootste uitdaging tot dusver aan met de bouw van een demonstratieproject dat Ameland gaat voorzien van groen gas. Het project krijgt financiële steun van GasTerra, NAM, ASN Bank en het Waddenfonds.

GasTerra noemt de techniek van Bareau een “veelbelovend middel” om de productie van groen gas op te voeren. Het is, aldus woordvoerder Anton Buijs, “een belangrijk energietransitieproject” voor het bedrijf. De financiële bijdrage van GasTerra aan het project op Ameland is dan ook “substantieel”, aldus Buijs, die verder geen details geeft.

Het innovatieve aspect van de techniek van Bareau is dat de vergisting plaats heeft bij een hogere temperatuur (zo’n 40 graden Celsius) en onder hogere druk (20 bar) dan gebruikelijke vergistingsinstallaties waarmee momenteel bijvoorbeeld mest wordt vergist. Het proces levert zuiver groen gas (methaan) op dat direct kan worden ingevoed in het gasnet, aldus oprichter Kirsten Zagt van Bareau. Biochemicus Zagt werkt sinds 2006 aan de ontwikkeling van de techniek die luistert naar de naam Autogenerative High Pressure Digestion (AHPD).

Als ‘grondstof’ voor het proces dienen afvalwater en organische reststromen. Door de organische bestanddelen van afvalwater tot groen gas te verwerken bereikt Bareau met deze techniek tevens een grote afname van de CO2-uitstoot van waterzuivering, zegt Zagt in een telefonische toelichting. “Als we eerst het organisch materiaal uit het afvalwater halen worden waterzuiveringen minder intensief gebruikt, kosten minder energie, gaan langer mee en produceren minder CO2”, aldus Zagt. “De CO2-uitstoot van waterzuiveringsinstallaties kunnen we zo met 70% à 80% terugbrengen.”

Meer projecten op komst

De techniek is inmiddels voldoende getest, aldus Zagt, en de installatie op Ameland zal, alhoewel klein, commercieel levensvatbaar zijn. Naar verwachting zal er ongeveer 200.000 kuub groen gas per jaar geproduceerd kunnen worden. “Met ruim drieduizend inwoners is er natuurlijk maar een kleine waterzuivering op het eiland.” Het is niet de bedoeling dat het eiland ook van het gas af gaat, zegt Zagt. De aansluiting op het landelijke net blijft nodig om het gasnet te stabiliseren.

Het is de bedoeling dat er na Ameland meer projecten volgen. Zagt is betrokken bij meerdere projecten. In de Groningse gemeente Pekela werkt Bareau mee aan het aardgasvrij maken van een woonwijk van 600 woningen. Vervolgens staat er ook een project op stapel in de wijk Gaasperdam in Amsterdam Zuidoost.

Met name het project in Amsterdam moet een aantal vragen gaan beantwoorden, zegt Zagt. “Als we het op wijkniveau aanpakken, komen er een aantal vragen op: waar is ruimte in een woonwijk? Is er draagvlak bij huishoudens en woningcorporaties? Wat is de noodzakelijke schaalgrootte voor een betaalbaar systeem?” De antwoorden op deze vragen moeten leiden tot een antwoord op de hoofdvraag: moet je dit doen op niveau van een woonwijk of stad?

Vergisting versus vergassing

Het Amelandse project is het tweede in korte tijd dat in het nieuws komt met de productie van groen gas uit rioolslib en ander organisch afval. Een maand geleden maakte Pensioenfonds Zorg en Welzijn (PFZW) bekend een minderheidsbelang te nemen in SCW Systems uit Alkmaar dat een natte vergassingstechniek ontwikkelt voor de productie van groen gas: ‘superkritische watervergassing’. De twee technieken zijn echter geheel anders. De vergassing van SCW is een chemisch proces bij hoge temperatuur. Vergisting, zoals Bareau toepast, is een biologisch proces met behulp van bacteriën.

Bron: Persbericht GasTerra.